ข้ามไปที่เนื้อหาหลัก

สุดยอดชาตินิยม..

วันนี้วันแรกนั่งฟังสัมนา คนจีนทั้งหมดที่ขึ้นพูดพูดจีนหมดเลยอะ slides ก็จีนโอ้วพระเจ้า ต้องเสียบหูฟังตลอด.. คนดำเนินรายการก็จีนตลอดงาน.. บ้านเรามีงานที่ต้องพูดอังกฤษกันใหญ่ ฮ่า ๆ น่าเอาแบบบ้างเน๊อะ...

อาหารจีนนี่ทำไมมันจืดจังหว่า.. เราว่ากินไม่เลิอกแล้วนายังยอมแพ้เลยเนี๊ยะ

ความคิดเห็น

Thep กล่าวว่า
ใครจะกินรสจัดเหมือนคนไทยล่ะ ตอนเด็กๆ ผมกินข้าวนอกบ้านแล้วมีปัญหากะคนอื่นทุกที เพราะไม่กินเผ็ดเหมือนคนอื่น กินก๋วยเตี๋ยวก็ไม่เคยปรุง อยู่บ้านกินแบบคนจีน

เรื่องภาษา.. ยกให้เขาเหอะ ภาษาจีนเขาเป็นภาษาสหประชาชาตินะ ภาษาไทยใหญ่ขนาดนั้นไหมล่ะ เหอะๆ
Isriya กล่าวว่า
ชื่อบล็อกน่าสงสารมากอ้ะ
Isriya กล่าวว่า
ชื่อบล็อกน่าสงสารมากอ้ะ
ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า
ภาษาไทยคนใช้ไม่มาก
ประเทศก็ไม่ใช่ว่า
มีอิทธิพลมาก

กิ่งไผ่ลู่ตามลม
ซ่ามากเดี๋ยวหักเอา lol

คนไทยควรพูด อ่าน เขียน ได้หลายภาษา
สมองคนไทยคงไม่ได้จำกัดอยู่เพียงภาษาเดียว

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

อิไซกูนิ...

บทเพลงท้องถิ่นอีกเพลงที่ฟังแล้วให้ความหมายดีอีกเพลงที่ผมชอบคือเพลง "อิไซกูนิ" อย่าเพิ่งนึกว่าเป็นภาษาญี่ปุ่นนะครับ มันเป็นภาษาใต้ บ้านผมเองแฮะๆ แปลง่ายๆ ว่า "จะทำใมฉันละ" ประมาณว่าเรื่องของฉันอย่ามายุ่ง.. เนื้อร้องบางคำผมก็ให้ความหมายไม่ถูกเหมือนกันไม่แน่ใจว่าเป็นสร้อยหรือเป็นคำพูดจริงๆ เพราะท้องถิ่นใต้แต่ละที่พูดไม่เหมือนกัน... ลองอ่านเนื้อร้องข้างล่างดูครับ บทเพลง อิไซกูนิ.... ศิลปิน ด้ามขวาน จบละปริญญาโท โอ้โฮ.. ยังไม่มีสามี จบละปริญญาตรี มีลูกสามสี่คน มันเกี่ยวอะไหรละไอ้พวกจากัวมีผัวหม้ายผัว เรื่องส่วนตัวกู จบตรีจบโท ก็มีความรู้ใช่หนักหัวสูไอ้พวกเสือกเมือง จบปริญญาโทร โอ้โฮ.. ได้ทำงานดีๆ จบปริญญาตรีไม่เป็นกะหรี่แน่นอน มันเกี่ยวอะไหรละไอ้พวกหัวอี กระหรี่หม้ายหรี่ศักดิ์ศรีของกู จบตรีจบโทก็มีความรู้ ใช่หนักหัวสูไอ้พวกเสือกเมือง เอาได้เรียนเป็นหลัก ไอ้หย๊ะ... เรื่องรักไม่เคยรู้สึก อ่านๆ เขียนๆ ดึกๆ อะดึก อึดื่น คนไม่กล้าทัก... มันเกี่ยวอะไรอ๊ะไอ้ะพวกจันทร์หวัน วันแต่ละวันมันไม่ทำไหร เรื่องของชาวบ้านมาจุ้นจ้านทำใม เรื่องของหัวใจ อิไซกูนิ จบละปริญญาโท โอ้โฮ.. ยังไม่

ผีเสื้อกับดอกไม้...

เป็นอีกเพลงที่ฟังแล้วชอบมาก..ความหมายมันดีนะ ไม่รู้จะหาฟังกันได้ไหม ผมมีให้แต่เนื้อร้อง... บทเพลง: ผีเสื้อกับดอกไม้ ศิลปิน: เคียส ซ้ำจนแทบจะตายก็ยังมิวายจะหลาบจำ ถูกคนเขาทำใจดำออกอย่างนั้น ยังเชื่อคำยังเชื่อใจยังไม่จำ ก็ใจมันดื้อดึงมันขัดขืนอยู่ร่ำไป ก็ใจมันอ่อนไหว อ่อนแอเมื่อพบเจอ ผีเสื้อตัวน้อย ล่องลอยอยู่ในฝัน ชื่นชมกับความหวาน และสีสันสวยงาม โดยไม่รู้ว่าดอกไม้นั้นมีพิษ โดยไม่รู้ว่าดอกไม้นั้นมีภัย ร้องเธอเธอร้องไป ในเมื่อหัวใจมันโง่เอง ปล่อยน้ำตาไหลละเลง เป็นบทเพลงแห่งความเขลา เพื่อตอกย้ำให้กับใจยังไม่จำ ก็ใจมันเลอะเลือน ด้วยรักเพราะงมงาย จิตใจจึงวุ่นวายอ่อนแอไร้เหตุผล ผีเสื้อตัวน้อย ล่องลอยอยู่ในฝัน สักวันจะหล่นลง ปีกคงจะร่วงโรย ผีเสื้อตัวน้อย ล่องลอยติดตามฝัน สักวันจะหล่นดิน สูญสิ้นทั้งวิญญา โดยไม่รู้ว่าดอกไม้นั้นมีพิษ โดยไม่รู้ว่าดอกไม้นั้นมีภัย เจ้าไม่รู้ว่าดอกไม้นั้นมีพิษ เจ้าไม่รู้ว่าดอกไม้นั้นมีภัย ก็ใจมันเลอะเลือน ด้วยรักเพราะงมงาย จิตใจจึงวุ่นวายอ่อนแอไร้เหตุผล ผีเสื้อตัวน้อย ล่องลอยอยู่ในฝัน สักวันจะหล่นลง ปีกคงจะร่วงโรย ผีเสื้อตัวน้อย ล่องลอยติดตามฝัน สักวันจะหล่นดิน