อยู่เมืองหนาวกลับกลัวความหนาวน้อยกว่าไฟฟ้าสถิตย์เสียอีก ไม่กล้าจับพวกโลหะ ลูกปิดประตูเนี๊ยะต้องหาถุงสวมมือก่อนเปิดประตู เดินเฉี่ยวกันสดุ้งโหยง.. (ช่วงนี้เลยรักเกียจพี่ดำธรชั่วคราว) โดนบ่อยก็มือต่อมือครับส่งของให้กันถึงกับสดุ้ง .. จับเก้าอี้ขนาดมีผ้าคลุมอยู่นะนั้นยังโดน เข้าลิฟต์ ราวเป็นเหล็กก้นไปเฉี่ยวเสียวไปเลย ฮ่าๆ ...กลายเป็นโรคจิตไปแล้วช่วงนี้ไม่กล้าจะจับอะไรสุ่มสี่สุ่มห้า .. เอ...แต่มือสาวๆ ไม่ยักกะเป็นอะไรแฮะ!
บทเพลงท้องถิ่นอีกเพลงที่ฟังแล้วให้ความหมายดีอีกเพลงที่ผมชอบคือเพลง "อิไซกูนิ" อย่าเพิ่งนึกว่าเป็นภาษาญี่ปุ่นนะครับ มันเป็นภาษาใต้ บ้านผมเองแฮะๆ แปลง่ายๆ ว่า "จะทำใมฉันละ" ประมาณว่าเรื่องของฉันอย่ามายุ่ง.. เนื้อร้องบางคำผมก็ให้ความหมายไม่ถูกเหมือนกันไม่แน่ใจว่าเป็นสร้อยหรือเป็นคำพูดจริงๆ เพราะท้องถิ่นใต้แต่ละที่พูดไม่เหมือนกัน... ลองอ่านเนื้อร้องข้างล่างดูครับ บทเพลง อิไซกูนิ.... ศิลปิน ด้ามขวาน จบละปริญญาโท โอ้โฮ.. ยังไม่มีสามี จบละปริญญาตรี มีลูกสามสี่คน มันเกี่ยวอะไหรละไอ้พวกจากัวมีผัวหม้ายผัว เรื่องส่วนตัวกู จบตรีจบโท ก็มีความรู้ใช่หนักหัวสูไอ้พวกเสือกเมือง จบปริญญาโทร โอ้โฮ.. ได้ทำงานดีๆ จบปริญญาตรีไม่เป็นกะหรี่แน่นอน มันเกี่ยวอะไหรละไอ้พวกหัวอี กระหรี่หม้ายหรี่ศักดิ์ศรีของกู จบตรีจบโทก็มีความรู้ ใช่หนักหัวสูไอ้พวกเสือกเมือง เอาได้เรียนเป็นหลัก ไอ้หย๊ะ... เรื่องรักไม่เคยรู้สึก อ่านๆ เขียนๆ ดึกๆ อะดึก อึดื่น คนไม่กล้าทัก... มันเกี่ยวอะไรอ๊ะไอ้ะพวกจันทร์หวัน วันแต่ละวันมันไม่ทำไหร เรื่องของชาวบ้านมาจุ้นจ้านทำใม เรื่องของหัวใจ อิไซกูนิ
จบละปริญญาโท โอ้โฮ.. ยังไม่
ความคิดเห็น
ขอให้อยู่รอดปลอดภัยกลับมาเด้อ ... แล้วก็ตูดน่ะ แค่เสียวๆ ก็พอ อย่าไปเสีย มาด้วยล่ะ เอิ๊ก :D