นั่งๆ อยู่ก็ต้องเดินทางไปตึก UN (สหประชาชาติ) งาน Thailand LinuxExpo แบบกะทันหัน จริงๆ ผมมีหน้าที่ต้องไปในวันพรุ่งนี้ ต้องเอาของไปให้ที่งาน กะว่าเดินดูสักนิดแล้วกลับเลย แต่ฟ้าไม่เป็นใจครับโดนโยนไมโครโฟนให้โดยไม่ทันตั้งตัว ไม่ได้เตรียมเนื้อหา สคริปต์ มาล่วงหน้า ทั้งยังเป็นหวัดเจ็บคอ ท่าทางจะไอด้วย แต่ไหนๆ ก็ ไหนๆ แล้วน้องพริ้ตตี้ ทำตาหวานเข้าหน่อยเป็นใจอ่อนขึ้นพูดไปซะครึ่งชั่วโมง ออ ก่อนหน้าผมพูด น้องพริ้ตตี้ เล่นเกมคนมายืนชมเยอะมาก แต่พอผมขึ้นไปคนหลายเกลี้ยง สงสัยหน้าตาหล่อเกินไป (โทรมไปหน่อย หนวดเคราก็ไม่ได้ถางไป) พูดเสร็จเสียงหายไปอีก น้ำมูกเริ่มออกมาสูดอากาศรำคาญจริงๆ .....
พรุ่งนี้ต้องไปจริงๆ คนจะเยอะเหมือนวันนี้หรือเปล่ายังไม่รู้เลย แต่วันนี้คนเยอะกว่างาน Linux Empowerment เยอะ ก็ดีครับ ตอบปัญหากันเสียงแหบเสียงแห้ง....
ตอนนี้ไม่มีกล้องส่วนตัวเลยไม่ได้เก็บรูปงานมาฝาก เดี๊ยวจะหาจากกล้องคนอื่นมาฝากครับ....
บทเพลงท้องถิ่นอีกเพลงที่ฟังแล้วให้ความหมายดีอีกเพลงที่ผมชอบคือเพลง "อิไซกูนิ" อย่าเพิ่งนึกว่าเป็นภาษาญี่ปุ่นนะครับ มันเป็นภาษาใต้ บ้านผมเองแฮะๆ แปลง่ายๆ ว่า "จะทำใมฉันละ" ประมาณว่าเรื่องของฉันอย่ามายุ่ง.. เนื้อร้องบางคำผมก็ให้ความหมายไม่ถูกเหมือนกันไม่แน่ใจว่าเป็นสร้อยหรือเป็นคำพูดจริงๆ เพราะท้องถิ่นใต้แต่ละที่พูดไม่เหมือนกัน... ลองอ่านเนื้อร้องข้างล่างดูครับ บทเพลง อิไซกูนิ.... ศิลปิน ด้ามขวาน จบละปริญญาโท โอ้โฮ.. ยังไม่มีสามี จบละปริญญาตรี มีลูกสามสี่คน มันเกี่ยวอะไหรละไอ้พวกจากัวมีผัวหม้ายผัว เรื่องส่วนตัวกู จบตรีจบโท ก็มีความรู้ใช่หนักหัวสูไอ้พวกเสือกเมือง จบปริญญาโทร โอ้โฮ.. ได้ทำงานดีๆ จบปริญญาตรีไม่เป็นกะหรี่แน่นอน มันเกี่ยวอะไหรละไอ้พวกหัวอี กระหรี่หม้ายหรี่ศักดิ์ศรีของกู จบตรีจบโทก็มีความรู้ ใช่หนักหัวสูไอ้พวกเสือกเมือง เอาได้เรียนเป็นหลัก ไอ้หย๊ะ... เรื่องรักไม่เคยรู้สึก อ่านๆ เขียนๆ ดึกๆ อะดึก อึดื่น คนไม่กล้าทัก... มันเกี่ยวอะไรอ๊ะไอ้ะพวกจันทร์หวัน วันแต่ละวันมันไม่ทำไหร เรื่องของชาวบ้านมาจุ้นจ้านทำใม เรื่องของหัวใจ อิไซกูนิ
จบละปริญญาโท โอ้โฮ.. ยังไม่
ความคิดเห็น