ถามว่าพื้นฐานแล้วคนเรารู้หรือเปล่าว่าอะไรเป็นอะไร ตอบว่ารู้ แต่พอเหตุการณ์มันเกิดกับตัวเอง สิ่งที่เคยรับรู้มันยากที่จะรับได้ มันยากจริงๆ ถามว่ารู้หรือเปล่าว่าการจมอยู่กับความทุกข์มันไม่ได้ประโยชน์ ตอบว่ารู้ แต่มันยังค้างคาใจอยู่หลายเรื่อง ถามว่าอยากคิดมากหรือเปล่า ตอบว่าไม่อยาก มันทำให้อะไรๆ ต่างๆ แย่ลง แต่มันยังห้ามใจในตอนนี้ไม่ได้จริงๆ
อยากหนีไปให้ไกลๆ สักพักแต่ยังทำไม่ได้เลยต้องจำทนกับความปวดร้าว ความเจ็บปวดที่แสนโง่เขลา ....
เธอจะหนีปัญหา ไปนานแค่ไหน...
ครึ้มอกครึ้มใจ ตอนตี 5 ใกล้สว่าง หลังจากศึกษาอยู่สองสามวันก็ได้ทำการจด Domain เอ้าไว้ทำอะไรเล่น หลังจากนี้ก็เหลือหา hosting อยู่ละ...หาที่ไหนดีละแนะนำหน่อยครับ
ความคิดเห็น
บางทีคนเราก็ต้องการที่จะจมจ่อมอยู่ในความทุกข์นั้น เพื่อให้ร่างกายสร้างภูมิต้านทานได้อย่างแข็งขัน แต่ทุกอย่างต้องมีความพอดี หากเราจ่อมจมอยู่ในทุกข์นั้นนานเกินไป ทัศนคติของเราอาจจะดำมืด และพลาดที่จะได้เห็นโอกาสอันดีอื่นๆ ไปเสีย
สรุป อยู่แบบนี้ได้ แต่อย่าให้นานจนเกินพอดีนะ เป็นห่วง :)
ที่พูดถึงเพื่อน ถึงงาน ถึงสิ่งที่รักอย่างอื่น ก็แค่อยากให้หาสิ่งที่ทำแล้วเพลิดเพลิน จะได้ไม่จมดิ่งลึกลงเกินไปน่ะ..
อารมณ์เหงาๆ ก็มาบ่นได้ คงไม่มีใครว่าอะไร ก็นี่ blog ของโชคเองนิ ☺